نشانی از وحدت
قلم و کتاب می‌تواند نشانی ارزنده از وحدت ادیان باشد. ممکن است پیامبران الهی در طی هزاران سال در طول عمر انسانیت برحسب اقتضای زمان و مکان دارای اخلاق و عادات و رفتار و آداب و رسوم مختلف بوده باشند اما آثاری که از آنها باقی مانده که به نام کتاب و صحیفه و سفر و این قبیل نام‌ها موسوم است بیش از هر چیز وحدت هدف آنها را نشان می‌دهد و ثابت می‌دارد.
وقتی این کتاب‌ها را پهلوی هم می‌گذاریم و با هم مقایسه و تطبیق می‌کنیم شباهت و یگانگی منظور آنها را روشن‌تر و بهتر درمی‌یابیم مخصوصاً اگر کسانی پیدا شوند که تمام کتب و صحف انبیا و شعرای الهی و حکما و بزرگان را برحسب موضوع و عنوان تبویب کنند یعنی به فصول و باب‌ها تقسیم‌بندی نمایند و هر بابی را به باب‌های فرعی قسمت کنند آن گاه شباهت عناوین و مطالب و موضوعاتی که مطرح کرده‌اند بهتر روشن می‌شود و بهتر می‌توان با مدرک زنده و واضح و آشکار وحدت همۀ ادیان را درک نمود و متوجه شد. علت این شباهت فوق‌العاده آن است که همۀ ادیان از یک مبدأ و منشأ و یک مرکز صادر شده‌اند و نمی‌توان گفت اختلاف کلی بین آنها وجود دارد. مگر این که همه را رد کنیم و بگوییم که اینها از طرف پروردگار دانا و توانا نبوده‌اند. در صورتی که ما ایمان داریم که پیامبران همه درست بوده‌اند و همه از یک دستور، یک مبدأ، یک منشأ، راه و روش راهبری و راهنمایی را آموخته‌اند.
امید است این عمل توسط دانشمندانی که به وحدت نوین جهانی می‌پیوندند به بهترین صورت انجام گیرد.