تسویف یا امروز و فردا کردن
ممکن است با خود چنین بگویید که این کار را بعداً انجام خواهم داد. مانعی ندارد. احتیاج به نگرانی نیست. بعد به سراغ این کار خواهم آمد. آن گاه به کار دیگر مشغول می‌شوید و آن عمل فراموش می‌شود. مطلب دیگر، اشتغال دیگر و فکر دیگری در کار می‌آید و آن کار را از خاطر می‌برد. این را غفلت می‌نامند.
در تحقق این وضع اغلب تمایل خود شخص هم دخالت دارد یعنی وقتی وظیفه‌ای برای انسان پیش می‌آید شخص علاقۀ کافی و اشتیاق لازم و دلبستگی وافی به انجام آن ندارد و میل دارد از آن بگذرد و آن را جا بگذارد و همین قدر که نسبت به تمرین آن و یادآوریش غفلت نمود موضوع می‌گذرد و نه تنها آن کار از بین می‌رود بلکه تمرین مغزی منفی به وجود می‌آید.