تشبیه به نور آفتاب

میتوان تشبیه ناقصی به عمل آورد و آن را به اشعۀ خورشید مانند نمود که از مسافت به آن بعد و دوری فوقالعاده، یک دسته شعاع نوری که به زمین میتابد بر یک انسان برمیخورد و آن را بهرهمند و سیراب میسازد و در عین حال که این شعاع مربوط به آن انسان و همراه و متصل با او است، از منبع اصلی خورشید هم جدا نیست بلکه به آن پیوسته است. به این ترتیب همۀ موجوداتی که غرق در نور و اشعۀ آفتاب هستند در حین بهرهمندی فردی از آن انوار جانبخش، به وسیلۀ همان نور هم به خورشید و هم به یکدیگر متصلند. اتصال موجودات به نورالانوار به طور تقریب و تشبیه ناقص که از روی ناچاری بیان میشود این طور است. در حقیقت نور خورشید هم مثل همه چیز دیگر تصویر و تجلی و فروغی از نورالانوار است.