عشق همگانی

گلهای راهنمایی جلد دوم وحدت از کیست؟
هر عبادتگاهی ساخته شود در باطن برای پرستش خداوند است و اگر در ظاهر بتی می‌بینید مظهری است از نیروی لایزال آفریننده. اینجا معبد شیواست که در آن صدها مجسمه قرار داده‌اند. آیا بشر عاقل می‌تواند قبول کند که این سنگ‌ها که خود تراشیده خدای او هستند؟

این عشق انحصاری نیست. این عشق محدود نیست و همه افراد بشر مثل همۀ موجودات عالم از آن برخوردارند. همۀ افراد بشر به سوی معبود لایزال می‌روند و به آن عشق می‌ورزند. مقصود همه از کعبه و بتخانه اوست و فقط او است. همۀ عبادت‌ها برای او و به سوی او و به خاطر اوست هرچند که در مسجد و کلیسا و کنشت و دیر و بتخانه انجام پذیرد. همه او را می‌جویند هر چند که هر کس نامی به او می‌دهد و خیالی از او در سر مجسم می‌کند.

پس حالا که همه یک مقصود و یک هدف و یک منظر و یک دیدگاه دارند آیا سزاوار نیست بگوییم وحدت ادیان امری قطعی و مسلم و تخلف‌ناپذیر و بدون چون و چراست؟

ای عزیز پند گیر و به سوی یزدان مقتدر دانا روی آور.

اینجا مظهری از اتحاد ادیان است. اولاً مسجد است و کلمه مقدس بسم‌الله الرحمن الرحیم را بر دیوار آن می‌بینید. دیگر اینکه عیسویان به نظر تقدس به آن می‌نگرند و آن را صحنه آخرین شام حضرت مسیح علیه‌السلام می‌دانند. این مسجد سناکولوم در اورشلیم است.