مزیت انسانیت
تنها مزیت بزرگ انسانیت اخلاق نکو و خوی پاکیزه است که انسان را در جامعه مشخص و محترم می‌سازد. اموری که موجب جلب احترام اشخاص می‌گردد نسبت به جوامع و محیط‌ها کم و بیش تفاوت دارد. مثلاً در جایی مقام و شخصیت اجتماعی و در مورد دیگر زیبایی و برازندگی و در برخی موارد لباس آراسته و نفیس باعث جلب احترام است. اما چیزی که در آن هیچ اختلافی نیست و همه جا مورد قبول می‌باشد تواضع و فروتنی و اخلاق نیکو است که هر کس داشته باشد مورد احترام است. صاحبان صفات حمیده و اخلاق پاکیزه نه تنها در نزد خلایق محترم هستند بلکه آنها چیزی را به دست می‌آورند که با هیچ رخ زیبا و اندام برازنده و لباس نفیسی نمی‌توان حاصل کرد و آن جلب محبت و دوستی و فداکاری است چنانکه گفته‌اند که آدمی هوشیار را نمی‌توان به دام و دانه اسیر کرد و تنها راه اسیر کردن دیگران محبت است. البته کسی که خمیرۀ وجودیش را محبت تشکیل می‌دهد از این اسارت قصدی به ضرر دیگران و سود خود ندارد بلکه محبت و انسانیت شعار اوست و خمیرۀ وجودیش با محبت عجین شده و این خاصیت طبیعی مانند آهن‌ربایی دیگران را به خود می‌کشد و قصد سویی از این کشش نیست.