معنی رضایت از خداوند
آیا فکر نمیکنند که خداوند بشر را در این دنیا خلق فرموده و انواع نعمات را در اختیارش قرار داده برای اینکه از این نعمت راضی و خشنود و شاکر باشد تا خدای مهربان هم از او راضی گردد. (راضیه مرضیه، الفجر، 28) علامت رضایت و خشنودی، حسن خلق، بشاشت، شادمانی و نشاط است. این یک مسألۀ بسیار ساده و ابتدایی است که هر کودکی میفهمد که قیافۀ گرفته و محزون، خلق تنگ و به هم رفته علامت ناسپاسی و نارضایتی و چهره بشاش و شادمان و ابروهای گشاده علامت رضا و سپاس است. آیا آن خداشناسانی که خود را معتقد کامل و صددرصد میپندارند و در عین حال روش حزن و ترشرویی را اختیار کرده و به مردم تبلیغ و تلقین میکنند از این حقیقت بزرگ آگاهند که چطور با این عمل خود کفران نعمت الهی را به جای میآورند؟