توجه به سوی بالا

به همین دلیل است که بشر با نظر علاقه و قدس به بالا می‌نگرد و هنگام خواندن و ذکر ذات باریتعالی، دست خود را رو به بالا می‌برد و چشمش را به سوی بالا متوجه می‌کند و بدینوسیله به آن ذات مقدس بزرگ لطیف خبیر توجه می‌نماید. البته روشن است که زیر و بالای حقیقی در عالم لایتناهی نیست و حتی نسبت به زمین خود ما هم چون می‌چرخد، زیر و بالای نسبی محل خود را عوض می‌کنند.

• دیدگاه ها