نیکوترین ثمرات
کشف نیروی اتم مربوط به امروز یا عصرجدید نیست. دوهزارو چهارصد سال قبل ذیمقراطیس یا دموکریت (قرن پنجم قبل از میلاد) که فیلسوف و متفکر یونانی بود، عقیده داشت که عالم وجود از تعداد بیشماری جزء لایتجزی تشکیل شده است.
بنابراین در تاریخ مدوّن بشر سابقه کشف اتم یا جزء لایتجزی با دموکریت یونانی است، یعنی افکاری که منجر به کشف نیروی اتم در عصر حاضر گردید، سابقه و بذر آن به دست دموکریت کاشته شده بود و میدانید که همین کشف اتم که باعث ایجاد بمب اتمی و هیدروژنی و سلاحهای مخرّب گردیده و همان پایه است که بعدها انیشتین و روترفورد و سایرین آن را گرفته و پرورش دادند تا منجر به کشف اسلحه خانمانبرانداز شد. وسیلهای به دست بشر افتاد که با آن میلیونها تن از افراد نوع خود را به خاک هلاک کشانید. آبادانیها را ویران ساخت، به موجودات عالم خلقت نیز رحم نکرد و آن ها را کشتار دستهجمعی نمود.
آری این نتیجهای بود که از بذر کاشته شده در 24 قرن قبلگرفته شد. علت این است که تخم غلط بود و میوه آن نیز بار نیکو نداد؛ اما این نظر وحدتی که ما امروز میدهیم، یعنی تخمی را که وحدت در جهان میکارد، چون توأم با حسن نیّت و روشنی و آگاهی میباشد و باغبان مجربی آن را کاشته است، ثمر و میوههایی که بعدها از این تخم به بار خواهد آمد، صلح و صفا و محبت و یگانگی و وداد و برادری و انسانیت و پاکیزگی و همکاری و همگامی افراد بشر و رفاه و سعادت انسان و موجودات کره زمین میباشد. آیا این دو با هم قابل مقایسه است؟
چو پرورش نشودگل ز باغبان مجرب | شود نحیف و پلاسیده غنچههای مقرب | |
بکشت ذره دانش ذیمقراطیس اتم را | ثمر بداد با نشستن سـلاح گرم و مخرّب |