ثبات و پایداری
صفت دیگر این است که بایستی انسان راسخ باشد، یعنی در سیر به سوی هدف ثبات و استقامت به خرج دهد که چنان که گفتیم شاخه‌ای از صبر می‌باشد. این نکته را در زندگی آزموده‌اید که در هر راهی در این جهان، روندگان بسیار هستند که با هم حرکت می‌کنند ولی هرچه جلو می‌روند افرادی از بین آن ها در میانه راه می‌مانند. عده‌ای خیلی زود لنگ می‌شوند، عده‌ای دیرتر، عده‌ای دیرتر از آن ها، برخی دیگر استقامت دارند ولی نه تا آخر، آن ها هم خسته می‌شوند و می‌مانند و بالاخره از بین صدها نفر که با هم حرکت کرده بودند یکی یکی در میان راه جا می‌مانند و تنها کسانی موفق به اخذ نتیجه و رسیدن به هدف خواهند شد که استقامت واقعی داشته در عزم خود راسخ باشند.
استقامت از شرایط حتمی و اساسی رسیدن به هدف و نتیجه است و تا ثبات و استقامت نباشد نتیجه حاصل نخواهد گردید. مگرنه آن است که درسوره هود خطاب به پیامبر بزرگ اسلام صلی الله علیه و آله می‌فرماید: «فاستقم کما امرت» پس پایداری بورز آن چنان که به تو امر شده است. پیامبر بزرگ فرمود: «شیبتنی سوره هود» یعنی سوره هود مرا پیرکرد. منظور همین استقامت است که مشکل‌ترین و قطعی‌ترین وسایل و ابزار رسیدن به هدف و نتیجه می‌باشد.