خوش‌بینی
عامل دوم خوش‌بینی است که انسان همه چیز را به دیده خوش‌بینی و نیکوبینی نظر کند و از بدبینی بپرهیزد. آن کسی که عینک سیاه به دیده می‌گذارد و جهان را سیاه و تیره می‌بیند قبل از همه به خود لطمه می‌زند. برعکس آن کس که عینک سبز خوش‌بینی بر چهره می‌گذارد بیش از همه به خود خدمت می‌کند. شما در زندگی خویش امتحان کرده‌اید که وقتی با روح بشّاش و خوش‌بینی به چیزی نگاه کرده‌اید از آن لذت برده‌اید در حالی که وقت دیگر با غصه و بدبینی به همان چیز نگاه کرده‌اید و از آن ناراحت و منزجر شده‌اید. پس می‌پرسم آیا خوش‌بینی خوب است یا بدبینی؟
خوشا به حال کسانی که دائماً خوش‌بینی را پیشه سازند و با این عمل نه تنها نشاط زندگی خود را تأمین نمایند بلکه باعث ایجاد محیط نشاط دیگران شوند.