تکبر و غرور
از آثار اخلاقی دیگری که مترتب بر خونسردی و متانت در قبال امور فرح‌زا می‌باشد، جلوگیری از غرور و تکبر است و می‌دانید که تکبر و غرور یکی از زشت‌ترین سدهای راه انسانیت می‌باشد زیرا جلو ترقی را می‌گیرد و شخص را به جای تعالی دچار انحطاط می‌سازد، مردم را از او متنفر می‌کند، دیواری در راه جدا کردن تماس او با دیگران می‌کشد و شخص مجبور است در لاک خود بماند و از همگان ببرد. به علاوه چون این امر موضوعی پوچ و بی‌معنی است و در قبال عظمت و بی‌انتهایی عالم تکبر کردن به خاطر اندکی ثروت، موفقیت، مقام و یا معلومات که سرنوشت در اختیار انسان گذارده است در اصل حقیقت عملی جنون‌آمیز به شمار می‌رود لذا ماهیت پوچ این پدیدۀ اخلاقی در شخص اثر کرده و بالاخره خود او را هم از خویش متنفر می‌سازد و در یک انزوای اخلاقی عجیب دچار می‌سازد و همین موضوع سبب شکست نهایی او در زندگی خواهد بود.