خروج از بهت
اغلب دیده شده است که شخص در حال استغراق فکری چشمش بر یک شیئی به طور ثابت می‌ماند و خیره می‌شود. در آن حالت چون فکرش متوجه چیز دیگری است شیئی را که جلو او است و بدان می‌نگرد می‌بیند ولی درک نمی‌کند. هرگاه او را متوجه سازند و از استغراق فکری که هست بیرون آورند یک باره متوجه شیئی جلو خود می‌شود و تعجب می‌کند چرا چندین ثانیه بر آن نگریسته بدون این که آن را ببیند.
اشخاص مشکوک و مادی همچنین هستند. چون اشتغال فکری آنها متوجه جای دیگر و مستغرق در افکاری است که خودشان ساخته و پرداخته‌اند نمی‌توانند حقیقتی را که آشکار با چشم می‌نگرند متوجه شوند و بایستی آنها را هشدار داد و بیدار کرد تا متوجه آن چیزی که بالعیان می‌دیدند بشوند و امید است این سخنان که در اینجا بیان شد همان هشدار مطلوب باشد.
آیا خوشحال نیستید از این موهبتی که خدا را این طور به سهولت می‌توانید بشناسید؟