نظر ادیان درباره خداوند
ولله مافی السموات و الارض و الی الله ترجع الامور (قرآن مجید ـ آل عمران 109) هر چه در آسمان ها و هر چه در زمین است همه ملک خدا است و بازگشت همه موجودات به سوی او است.
کائن لاعن حدث موجود لاعن عدم مع کل شیئی لابمقارنه و غیر کل شیئی لا بمزایله فاعل لابه معنی الحرکات والاله … انشاء الخلق انشاء … بلارویه اجالها.
ترجمه ـ موجود و هستی است که مسبوق به عدم و نیستی نیست. با هر چیزی است نه به طوری که همسر آن باشد و غیر از هر چیزی است نه به طوری که از آن کناره گیرد … مخلوقات را بیافرید بدون به‌کار بردن فکر و اندیشه.
از خطبه اول نهج البلاغه
اکنون خدا خود را به قسمت‌های پنج گانه قسمت کرده در یک جای مخفی پنهان شده و ماهیت جوهر را می‌سازد. این بدن را عاقل آفرید و راننده آن او است. او در واقع آن خودی است که ظاهراً پر از امیال است، در اطراف هر بدنی در گردش و حیرت است (در حالی که خود آزاد است) برای این که او آشکار نیست برای این که نمی‌توان به او چنگ زد، برای این که او نامرئی است، برای این که او به هیچ بسته است لذا او که ظاهراً در حال تغییر به نظر می‌رسد و نماینده آن چیزی که نیست در واقع خود نماینده نیست و غیرقابل تغییر است. او خالق ثابت، بی‌‌پیشروی، بی‌حرکت، آزاد از امیال است فقط ناظری است که در خود باقی می‌ماند. او خود را در لباس سه صفت محو کرده است. چنین به نظر می‌رسد که او بهره برنده از کارهای خوب خویش است.
کتب هندو: میترایانا برهمانا اوپانیشاد ـ پراپاتاکا2
من همان خودی هستم که در قلوب همه موجوداتم. من ابتدا و وسط و آخر همه موجوداتم، من اشعه خورشید در اجسام درخشانم. من روح در بین احساساتم. من هوش در میان موجودات زنده‌ام. من اقیانوس در میان منابع آبم. من کوه هیمالایا در بین کوه‌های ثابت استوارم. من فرمانده مردمان در بین مردمانم. محبت زاینده‌ام. من باد در بین وزنده‌هایم، در بین حروف من حرف الفم. من خود زمان بی‌پایانم و خالق آنهایی هستم که رویشان به همه حیات است. من شکوه شکوه‌مندانم. من ظفرم، من صنعتم، من خوبی خوبانم. من همه چیزم، هیچ متحرک یا بی‌حرکتی بدون من نیست. هر چیزی که دارای نیرو است بدان که سهمی از نیروی من است. من پشتیبان همه این ها با یک قسمت کوچک از وجود خود هستم.
کتب هندو: بهاگاوادگیتا
عاقلانی که خود را به دست تفکر و تمرکز داده‌اند قدرت خود خداوند را در صفات او دیده‌اند. او که فرد یکتا است بر همه علت ها یعنی زمان و خودی و ماسوی نظارت دارد.
اسوتاسواتارااوپانیشادآدهیایا
من حافظم ـ من خالق و نگاهدارنده‌ام. من تشخیص دهنده. من نیکوکارترین روحم نام من اهورامزدای دانا است. نام من مقدس ترین، نام من باشکوه ترین، نام من حافظ و آرزومند نیکو. نام من ایجاد کننده فراوانی. نام من ارباب نیک بختی. نام من عاقل ترین عاقلان، نام من نیکوکار ابدی است.
زند اوستا ـ هرمزدیست 23
آسمان و زمین در تحت راهنمائی تائو به یکدیگر متحد شده و ژاله شیرین را می‌فرستد که بدون هدایت بشر به همه جا می‌رسد و گویی خود عمل می‌کند. به محض این که شروع به عمل می‌نماید نامی بر آن می‌نهند.
دین تائوئیسم ـ تایوته کینگ فصل 39
آیا خدا مثل آسمان ها بلند نیست (در ارتفاع آسمان ها نیست) و سر ستارگان را بنگر چگونه عالم هستند. تو می‌گویی خدا چه می‌داند و آیا از تاریکی غلیظ (ابر) داوری تواند نمود. ابرها ستر او است پس نمی‌بیند و بر دائره افلاک می‌خرامد.
کتاب ایوب باب 22
و یهوه بر تمامی زمین پادشاه خواهد بود. در آن روز یهوه واحد خواهد بود و اسم او واحد.
کتاب ذکریای نبی باب چهاردهم
مگر هیچ امری نزد خداوند مشکل است.
پیدایش باب 18