ترقی بیشتر کند، باز هم پیش برود. به جامعه نظر افکنید: سراسر آن چون میدان مسابقۀ دو است که هر کس سعی می‌کند خود را جلو بزند و می کوشد که از دیگران عقب نماند. ببینید چگونه هر کسی در فکر خود و تلاش معاش خویشتن است. به آن کسانی که عقب مانده‌اند نمی‌پردازیم. نظر به اشخاصی که در مسابقۀ زندگی پیروز شده‌اند می‌اندازیم. به آنهایی که در اثر کوشش های خود یا پیش‌آمدهای موافق (در حقیقت تقدیر) در صف های اولیه هستند (به اصطلاح بشر) نگاه کنیم و توجه نمائیم. سراسر جامعه را بنگرید مانند میدان مسابقه دو میباشدبلی، چنین فرض کنیم که در مسابقۀ تلاش زندگانی شخصی فرد اول یک کشور شد، از همه بالاتر رفت مثلا رئیس مملکتی شد، از آن بالاتر هم می‌توان فرض نمود که کسی آمد و تمام کرۀ زمین را مسخر کرد و به‌قدری اقتدار یافت که به محض ارادۀ او هر دشمنی را نابود کردند و هر مانعی را برداشتند و همه جا را برای او گشودند. فرض کنیم شکوه و حشمت او هزاران بار برتر از صاحب حشمتان جهان بوده است. از این بالاتر: فرض کنیم که اقتدار وی به اندازه‌ای است که سلطنت کرۀ زمین را مدت چند قرن در خاندان و اولادان خود باقی گذارد. ملاحظه کردید که دست بالا را گرفتیم و منتهای ترقی ظاهری یک بشر را در اجتماع دنیوی مورد توجه قرار دادیم.
